Interview in Tros Kompas
In het vierde seizoen van ‘Het Perfecte Plaatje’ proberen wederom acht bekende Nederlanders de glans te pakken met hun allermooiste foto’s. Schrijver, presentator en voormalig fotomodel Daphne Deckers doet ook een greep naar de eretitel ‘beste fotograaf’. Heeft zij door haar carrière een voorsprong op de andere deelnemers? TrosKompas legt haar deze vraag voor.
“Een voorsprong op de andere deelnemers? Totaal niet! Toen ik modellenwerk deed, fotografeerde iedereen analoog. We zijn ook alweer een kwart eeuw verder, qua techniek is er niet veel blijven hangen. Fotograferen met een telefoon vind ik leuk. Voor dit programma kreeg ik professionele Canon-camera’s, met echte lenzen. Dat is wel even een ander verhaal dan een foto maken met je Samsung. Ik ben een enorme digibeet. Richard moest lachen toen ik vertelde dat ik mee ging doen aan ‘Het Perfecte Plaatje’. ‘Daph, serieus. Je begrijpt onze eigen tv niet eens’.” Lachend: “Het hangt natuurlijk ook van je motivatie af. Online winkelen gaat me prima af. Waar ik alleen geen rekening mee heb gehouden, is mijn dyscalculie. Dat is dyslexie met cijfers; ik heb al moeite om mijn eigen nummer te onthouden. Wanneer je fotografeert met een echte camera, krijg je te maken met een hele reeks getalletjes – diafragma, sluitertijd, ISO – die op elkaar inwerken en die je zelf moet instellen. Ik merk dat ik met dat gegeven twee, misschien wel drie keer zolang bezig ben dan de andere kandidaten. Daar doe ik verder niet zielepieterig over, iedereen heeft zijn eigen beperkingen. Het is alleen dat de techniek een beetje achterna hobbelt op mijn creativiteit.”
In je modellen- en televisiecarrière zijn er ontelbaar veel foto’s van je genomen. Herinner je je nog welke het meeste indruk op je heeft gemaakt?
“Foto’s hebben om zoveel verschillende redenen indruk op me gemaakt. Als je modellenwerk doet, is het werken met een bepaalde fotograaf of voor een toonaangevend modeblad een doel dat je wilt halen. Later in je leven zijn weer andere dingen belangrijk. Bij deze vraag had ik op mijn 20e geroepen dat mijn eerste ELLE-cover mijn favoriet was. Maar als je eenmaal bent bevallen, denk je: niks wordt mij dierbaarder dan de foto’s van deze kleine, roze wurm. En sinds mijn vader is overleden, koester ik iedere foto waar we samen op staan.”
Is er ook een foto waarvan je nu denkt ‘moest dat nou?’
“Ik heb als model hele grappige dingen gedaan. Ik herinner me nog een reclameshoot voor een jubilerende dakpannenfabrikant. Die vond dat hij couture dakpannen maakte, dus ik moest poseren met een dakpan op mijn hoofd, als een soort baret. Toen stond ik wel even te vloeken: wáárom heb ik niet gewoon mijn studie afgemaakt, haha! In Duitsland heb ik een campagne voor migrainetabletten gedaan. Mijn moeder moest heel hard lachen om de tekst onder mijn hoofd: ‘Irene hat Migräne’. Destijds kon ik er niet echt om lachen, ik vond mezelf iets te high fashion, maar later heeft juíst deze foto nog heel lang ingelijst op mijn werkkamer gehangen.”
Wat is voor jezelf ‘Het perfecte plaatje’?
“Inmiddels weet ik dat het al helpt als een foto scherp is, haha! Gelukkig is er autofocus. Voor mij is een foto perfect als er nog iets te raden over is, met een eigen signatuur van de fotograaf. Ik hoop dat er na een paar afleveringen kijkers thuis zeggen: ‘Hé, dat zou wel eens een foto van Daphne kunnen zijn’. Maar misschien is dat wel heel ambitieus …”
Je bent voor veel televisiekijkers een rolmodel. Is het niet vermoeiend dat men altijd verwacht dat je er op en top uitziet?
“Ik ben zo blij met de komst van online media zoals Instagram. Nu kun je veel meer van je échte leven laten zien. Ik post een foto als Richard en ik naar een première gaan, waarop ik vol in de pailletten en de veren sta en Richard in een smoking. Maar de foto van onze terugkomst, in campingsmoking met een bordje van de afhaalchinees, zet ik er wel achteraan. Want dat is de realiteit. Het leuke hiervan is dat je kunt laten zien dat je niet kunt wachten tot je weer thuis bent om in je hobbelige joggingbroek aan de babi pangang te gaan. Dat je op de terugweg in de auto al zit te bellen met het restaurant.”
Zitten er foto’s op je telefoon die het daglicht niet kunnen verdragen?
“Nee, zeker niet. Ik sla ook niets op in een cloud. Je kunt een telefoon verliezen, deze kan worden gestolen of gehackt. Ik snap daar de lol niet van, maar hou er wel rekening mee. Als je foto’s hebt die maar voor één paar ogen bestemd zijn, kun je deze beter deleten. Het zou normaal moeten zijn dat iets wat van jou is, ook van jou blijft. Helaas is dat niet realistisch. Ik voel overigens totaal geen noodzaak om wilde foto’s en filmpjes te maken.”
Over Instagram gesproken. We zien wel foto’s van Richard en jou samen, maar weinig plaatjes van je kinderen. Zijn daar afspraken over gemaakt?
“Onze dochter Emma woont al drie jaar in Los Angeles, dus is het logisch dat ze niet vaak figureert. Hoewel ze er vaker op voorkomt dan onze zoon Alec. Die heeft daar wat minder behoefte aan. Toen ze klein waren, kwamen de kinderen veel in mijn boeken en columns voor. Ik had toen nog het voordeel dat ze niet konden lezen, haha! Alec is meer gesteld op zijn privacy en gelijk heeft hij. Het is een eigen mens, een eigen persoon en geen verlengstuk van mij. Toch is het vreemd dat ik er vragen over krijg. ‘We zien wel je dochter, waar is je zoon?’ Echt! Ik weet heel goed waar mijn zoon is, maar hoef niet altijd alles te delen.”
Emma ver weg en Alec veel van huis voor internationale tennistoernooien. Levert dat een gemis in je fotoalbums op?
“Toen de kinderen klein waren, las ik een keer een interview met een fotograaf. Hij vertelde dat iedereen altijd gefocust is op foto’s van Bijzondere Momenten, maar dat je over twintig jaar juist de gewóne dingen terug wilt zien: de kinderbedjes, de oude keuken, de favoriete voorleesboeken. Ik heb toen in mijn oren geknoopt dat je het gewone leven moet fotograferen, en dat heb ik ook gedaan. Onze fotomomenten zijn nu vaak tijdens vakanties, of met z’n allen in een restaurant. De foto’s waarop je samen ‘leeft’ mis ik wel een beetje. We hebben hier bijvoorbeeld een oude stoel voor de tv staan, die ieders favoriet is. Deze moet dringend vervangen worden. Misschien moet ik eerst nog foto’s maken van iedereen in die stoel, want het staat hier echt voor geluk. ‘Wie is vandaag de gelukkige die in de stoel is terechtgekomen’. Dat is veel meer zoals we zijn dan met z’n vieren in avondkleding op het Krajicek Foundation Fundraising Gala.”
Je hebt 23 boeken geschreven. Ben je anders naar het schrijven van een boek gaan kijken, nu je weet hoe je het perfecte plaatje schiet? Foto’s vertellen tenslotte ook een verhaal?
“Fotograferen betekent letterlijk: schrijven met licht. Het is een vorm van storytelling, maar dan visueel. Ik probeer met woorden een wereld tot leven te brengen. Dat is een andere manier van denken. Maar wie weet, verras ik mezelf ooit met een fotoverhalenboek.”
Het Perfecte Plaatje
30 oktober 2019 20:30 uur
RTL 4
