Vandaag praat ik met Tjarda Jansen over het volgen van je hart. Tjarda verruilde de mode-business voor het werken met psychedelische paddo’s en truffels. Zij vertelt alles over hun spirituele effecten, de ‘magische’ ceremonies en de reis naar binnen.
Nieuwsgierig? Vind hier de podcast.
Met een verse Podcastreeks en een nieuwe bundel met 75 columns is er een vraag die ik beantwoord zou willen hebben: beste Daphne Deckers, zit jij wel eens stil?
Op de een of andere manier borrelt mijn hoofd altijd over van de ideeën. Ik heb net een nieuw kinderboek geschreven, dat komt volgend voorjaar uit. En ik ga beginnen aan een nieuwe roman. Ik wil altijd graag iets máken. Maar fysiek zit ik behoorlijk stil: niet alleen lig ik graag languit voor Netflix maar ik zit eigenlijk iedere dag veel te lang voorovergebogen over m’n toetsenbord. Daarom moet ik écht flink trainen en aan mijn houding blijven werken, anders groei ik krom.
Het is vrijdagmiddag, de zon schijnt, het weekend lonkt. Is de laptop dichtgeklapt in Domaine Deckers of wordt de laatste letter van de 525 woorden tellende column voor VROUW getikt?
Ik schrijf mijn column altijd op maandag, maar het probleem van schrijven is: dat kan altijd. Dus zeker als ik aan een roman bezig ben, werk ik ook graag ’s avonds en – als ik inspiratie heb – in het weekend. Dat vindt Richard niet altijd even leuk. Hij vindt dat ik iets meer ‘kantooruren’ zou moeten aanhouden zodat we in het weekend samen leuke dingen kunnen doen. En dat is ook eigenlijk beter. Want erop uit gaan, mensen ontmoeten, reizen, steden en musea bezoeken: dáár zit de inspiratie.
Een kantoorbaan heb jij als schrijver niet bepaald, lijkt me. Bovendien lijken je gezinsgenoten van tijdzone naar tijdzone te springen dus bestaat het geijkte Thank God is Friday-gevoel wel bij jou?
Dat is dus precies wat Richard graag wil: en nu even die computer uit, hup de fiets op naar een mooi terras, en vooral niet instagrammen, haha! Hij is geregeld de insta-husband, maar hij vindt het na één keer klikken meer dan genoeg: “Staat er wel op, toch?” Ook hierin heeft hij natuurlijk gelijk: even je telefoon links laten liggen, of nog beter: thuis laten liggen is een echte verademing.
Je hebt een podcastserie gemaakt waarvan gisteren de eerste te beluisteren was. Heb je al kunnen zien hoeveel mensen hebben geluisterd?
Ja, dat vond ik wel spannend. Ik bedoel: je ziet toch dat download-tellertje: 75, 100, 150… Er zit veel werk in en het is volgens mij een mooie, achtdelige serie geworden, maar gaat er ook iemand luisteren? Er zijn zóveel podcasts. Boulevard schreef op hun site: “Daphne Deckers heeft nu óók een podcast”, haha! Toch heb ik het gevoel dat Daphne op Donderdag een toevoeging is; ik heb gemaakt waar ik zelf graag naar luister. Een gesprek van een uur, we hebben de tijd, en er mag gelachen geworden.
Waar kwam het idee vandaan?
Het idee werd geboren aan het einde van de laatste lockdown. Ik merkte dat mensen openstonden voor verandering, ze hadden zin in vernieuwing. Dat kon een andere baan of een andere woonomgeving zijn, maar ook een andere kijk op zichzelf. Dit inspireerde mij om eens te gaan praten met creatieve, veelzijdige mensen die in hun leven allerlei veranderingen hadden doorgemaakt en hoe ze die hadden aangepakt en ervaren.
Het is toch een ander métier, dat podcasten. Had je alles meteen door of liep je nog tegen wat beginnersfoutjes aan.
Ik had helemaal níks door. Het was één groot leerproces, want technisch heb ik twee linkerhanden. Gedoe met een mengpaneel, microfoons installeren, akoestiek, de hele kabelshit. Mijn allereerste interview moest zelfs helemaal opnieuw omdat ik mijn microfoon verkeerd had ingeregeld. Dan voel je je wel een amateur hoor, als je iemand terug moet bellen om te zeggen: eh… heb je nóg een keer tijd? Ik had natuurlijk bij zo’n groot podcastbedrijf kunnen beginnen, maar ik vind het nu eenmaal erg leuk om iets nieuws te leren. Ik ben dan ook erg trots dat het – met wat technische ondersteuning – is gelukt!
Je hebt 1,3 miljoen boeken verkocht, schrijft al dertig jaar columns, je schreef romans waarvan er een zelfs is verfilmd en tijdens de corona-ellende besloot jij de moed erin te houden door een boek te schrijven over alle dingen die je wél kon doen. Waar komt dat halfvolle glas bij jou toch altijd vandaan?
Nou, tijdens de coronajaren had ik ook wel dips hoor, net als iedereen. Ik miste mijn sociale contacten, de gezelligheid, ik heb echt gemerkt dat ik prikkels nodig heb om creatief te kunnen zijn. Maar ik denk altijd: wat kan er nog wél? Wat zou ik zélf kunnen doen? Dus toen heb ik Uitwaaien gemaakt, een boek over alles wat ik mooi, grappig en bijzonder vind aan Nederland, met allemaal tips, routes en Hollandse eigenaardigheden. Als je ’s ochtends opstaat en denkt: ‘dit wordt een rotdag’ of ‘dit wordt een geweldige dag’ krijg je in beide gevallen gelijk. Wat je overkomt, heb je vaak niks ver te zeggen. Maar hoe je er vervolgens mee omgaat wél.
Hoe zit dit weekend er voor jou uit?
Het is vrijdag de 13e, dus mijn vriendin en ik dachten: wat kunnen we beter doen dan in een tent in het bos slapen? We gaan naar Bohemien, het off the grid restaurant van chefkok Freek van Noortwijk. Hij gaat koken in een buitenkeuken ergens midden in de natuur, en daarna slapen we in knusse tipi’s rond het kampvuur. Als je de kans krijgt, moet je het snel boeken: het is een magische avond-onder-de-sterren ervaring met heerlijk vers en lokaal eten.
Wat wordt er gedraaid, gegeten, gekeken en gelezen in huize Deckers?
Afgelopen winter heb ik Snow Jazz ontdekt van Cafe Music (BGM Channel): een track van zes uur superrelaxte ‘winter night jazz’, maar ik luister er nog steeds naar. Het geeft me het gevoel dat ik zit weg te dromen op het terras van een heerlijk hotel. Wat betreft eten: met dit mooie weer maak ik vaak de koude schotel van mijn moeder, met kleingesneden stukjes aardappel, ei, ananas, gerookte kip, augurk, bosuitjes, groene appel, tomaatjes, haricot verts en een stevige lik mayonaise. Zo fris en lekker! Ik lees momenteel Violeta, van Isabel Allende, en we kijken naar de tv-serie van War of the Worlds omdat Richard en ik een fijne alien invasion wel kunnen waarderen.
Stel: zaken als reistijd, tijdverschil en ecologische voetafdruk bestaan niet en je zou lachend kunnen ontbijten in Parijs en lunchen in Hong Kong, hoe zou jouw weekend er dan uitzien?
Dan ga ik ook écht ontbijten in Parijs, bij Costes. Dat hotel heeft zo’n heerlijke ambiance, we zijn er vaak rond Roland Garros. Voor de lunch gaan we naar Bedarra Island bij het Great Barrier Reef in Australië. Daar krijg een klein sloepje en een picknicmand en mag je je eigen baaitje uitzoeken, zó bijzonder vond ik dat. En ’s avonds vliegen we door naar Japan, ik ben verliefd op dat land. Diner in een boeddhistisch klooster bij Koyasan, waar ze de meest geweldige, verfijnde en prachtige opgediende vegetarische gerechten serveren die ik ooit heb gegeten.
Tot slot drie redenen om Daphne op Donderdag te beluisteren?
1: De altijd gezellige May-Britt Mobach zit erin, haha!
2: Het zijn gesprekken van een uur met gasten die ik inspirerend vind, over hun leven, carrièrekeuzes en de veranderingen die ze hebben doorgemaakt. De toon is positief en optimistisch, alsof je bij een gesprek met vriendinnen zit.
3: Je steekt er wat van op. Zoals: waarom je je buikvet moet koesteren, wat de 9 eigenschappen zijn van goed ouder worden én dat er twee soorten mensen zijn: zuigtabletten en bruistabletten.
Lees het artikel op de site van amayzine.com
Vandaag praat ik met Mart Visser over zijn transformatie naar beeldend kunsternaar. Nieuwsgierig?
Klik hier voor de podcast met Mart Visser
Hoe zou je deze zin afmaken? “Schoonheid is…”
… houden van jezelf.
Wanneer kreeg je voor het eerst interesse in make-up?
Aan het einde van de middelbare school. Ik gebruikte als tiener nauwelijks makeup, ik had alleen een mascararoller van de drogist. Maar door de successen van de Dolly Dots wilde ik graag op een Dot lijken, dus toen begon ik voorzichtig met touperen en smeren. Daarom vind ik het extra leuk dat Patty Zomer voor deze shoot mijn styling deed: de cirkel is rond, haha!
Wat is een make-up fout die je bij veel vrouwen ziet?
Ik weet niet of makeup “fouten” bestaan; iedereen heeft een eigen stijl. Als jíj het mooi vindt, is het verder prima, toch? Persoonlijk vind ik de zogeheten instagram makeup een beetje cakeup: het is zo véél. Mij staat het niet, maar ik zie dat veel jonge meiden er heel goed mee wegkomen. Dus het zal wel een generatiedingetje zijn.
Moet je je make-up aanpassen aan leeftijd?
Ja en nee. Als jij je nog steeds lekker voelt bij je studentenkapsel – vooral houden zo. Maar voor mij voelde het zinvol om mijn look een beetje aan te passen per decennium: je 20e is tenslotte niet je 40e, alleen al omdat je oogleden op een andere plek zitten. Je huidtint, je kaaklijn, alles verandert. Dus je móet niks aanpassen, maar het kan wel verfrissend zijn.
Wat is jouw signature beauty-look?
Sprekende ogen.
Welke drie beauty producten gaan er mee naar een onbewoond eiland?
Naar een onbewoond eiland? Zonnebrandcrème, shampoo en een borstel, haha! Ik geloof niet dat daar een camouflagestift mee naartoe hoeft, toch?
Wie is jouw beauty icoon?
Jennifer Aniston. Die frisse huid, dat geweldige haar, dat soepele yoga-lijf. Helemaal top. Ik kijk graag naar vrouwen die ook 53 zijn, zoals dus Jennifer, Naomi Watts en Helena Christensen. Wat dragen zij, hoe doen ze het? Daar kan ik wat van leren.
Wat is jouw ultieme beauty truc?
Niet roken en niet drinken, haha! Dat heeft serieus veel verschil gemaakt voor mijn huid. En de tinted moisterizer van Perricone MD. Wat een topspul; je hebt er maar weinig van nodig en je lijkt wel gefotoshopt.
En jouw grootste beauty blunder?
Leco heeft een keer mijn wenkbrauwen geblondeerd – ik leek wel een naakte woelrat. Maar hij zei tijdens deze shoot dat het weer helemaal hip is. Dat zal best, maar dit keer zonder mij!
Wat voor parfum draag je?
Lancaster van Lancaster, en Daphne van Comme des Garçons.
Wat was een beauty-miskoop? En waarom?
Zo’n naalden-rollertje. Hoe goed je het ook schoonmaakt, het blijkt erg onhygiënisch te zijn. En of het werkt is ook nog maar de vraag.
Wat is je duurste beauty uitgave?
Ik heb zo’n Dyson-föhn gekocht. Belachelijk duur, 499 euro. Je krijgt er een grote, leren doos bij en allerlei opzetstukken die ik niet nodig heb. Ik wilde eigenlijk alleen de Airwrap, maar die kun je niet los kopen. Héél stom vind ik dat. Maar goed – wat een gewéldig apparaat, dat dan weer wel. Ongeloof handig ding.
Ben je meer van more is more of less is more?
Less is more. Voor mij is het doel van makeup om mijn goede punten te benadrukken en mijn slechte een beetje te verdoezelen – niet om een compleet anders mens van mezelf te knutselen.
Hoe groot is jouw make up collectie?
Die is niet bijster groot. Ik heb een paar producten die voor mij goed werken, zoals Nars bronzer en blush. En ik werk heel graag met de super kwastenlijn van mijn vriendin, de visagiste Elles Nijkamp. Sinds deze shoot met Leco heb ik een nieuwe toevoeging aan mijn collectie: de YSL mascara effect faux cils, kleur bourgogne. Donkerpaars, ja. Nooit gedacht hoe móói dat is met blauwe ogen.
Wat voor treatments laat je doen?
Ik neem geregeld een bindweefstelmassage voor mijn gezicht, al vind ik dat wel een beetje pijn doen. Maar het resultaat is lekker blossig. En om de twee, drie jaar gaat er een CO2-laser over mijn gezicht, maar dat doet dus écht pijn! Er komt wel een mooi babyvelletje onder vandaan.
Wie vind jij een mooie bekende vrouw en waarom? (Nederlands of internationaal)
Van de jonge generatie actrices vind ik Saoirse Ronan werkelijk prachtig. Ze heeft zo’n delicaat gezicht dat tegelijkertijd zo krachtig is. Ik raak er niet op uitgekeken.
En een mooie bekende man en waarom? (Nederlands of internationaal)
Ik ben nogal gecharmeerd van Henry Cavill. Voor hem heb ik zelfs de hele fantasyserie The Witcher uitgekeken – en seizoen 2 erbij.
Mannen die een beauty routine hebben: heel goed, of te ijdel?
Heel goed. Waarom niet? Een man heeft toch ook gewoon huid en haar? Al houd ik niet van die onnatuurlijke, bijgetekende baardjes.
Wat is de beste beauty tip die je ooit kreeg? En van wie?
Ik weet niet of het de beste beautytip is, maar een heel goede kreeg ik van visagiste Elles Nijkamp: ANG lift up eye treatment, heerlijke oogmaskertjes. Daar knap je echt van op.
Wat vind jij een mooi compliment?
‘Wat heb je leuke kinderen.’ Al bedoel je dat misschien niet in een beautyrubriek, haha!
Als iemand zegt dat je mooi bent voor je leeftijd – compliment of rotopmerking?
Prima, toch? Nederlanders zijn sowieso niet zo complimenteus, dus áls iemand een complimentje geeft, ga ik niet zitten muggenziften hoe ze dat precies hadden moeten doen. Just take it, weet je wel.
Wie is jouw kapper?
Hildo Groen knipt en verft mijn haar. Hij is echt in meester in de naturel-tinten.
Ben je altijd al een blondine geweest?
Ja, ik ben blond van mezelf. In de zomer word ik lichter en in de winter donkerder. Toen ik in de winter ook dat zomerblond wilde, ben ik met highlights begonnen, en als je eenmaal begint met verven, dan blíjf je aan de gang. Ik ben nu wel minder blond dan vroeger; ik vind een gemêleerde kleur met highlights én lowlights nu mooier bij mijn huidtoon passen.
Als je terugkijkt in de tijd: wat was je minst geslaagde coupe ooit?
Ik ben ooit een blauwe maandag rood geweest. Geen succes. En het ongelooflijke was: een man zei toen tegen mij: “Hm, een roestig dak betekent een vochtige kelder.” Wat. De. Hel. Meteen teruggeverfd!
Zijn er beauty trucjes die je van je moeder hebt?
Ja, Zwitsal zinkzalf tegen puistjes. Dat werkt beter dan welke dure crème ook. Ik leerde dat van mijn moeder in mijn tienertijd, en het heeft ook míjn kinderen door hun puberjaren geholpen.
Wat leer je Emma op gebied van beauty?
Haal je makeup er ‘s avonds af!
En omgekeerd: wat leert zij jou?
Ik kreeg van haar de CouCou V-lift roller van Skins, voor mijn gezicht. Wat een topding! Als je een beetje puffy wakker wordt, rol je het er zo uit.
Je nieuwste boek is net uit, kun je er in het kort iets over vertellen?
Het is een columnbundel, met als titel De zorgen zijn voor morgen. Ik heb 75 columns verzameld die níet over corona gaan, want daar wil ik echt niks meer over horen, maar wel over liefde, seks en relaties, opvoeden en afzien en hoe je een beetje leuk ouder kunt worden.
Waarom moet jouw boek op ieders leeslijst voor komende zomer?
Omdat je dan relaxt onderuit kunt gaan, met een dikke bundel vol grappige en positieve dingen om te lezen. Daar was ik echt aan toe!
Hoe ziet jouw perfecte lees-momentje eruit?
Kopje thee, chocolade, en iedereen even de deur uit – heerlijk.
Tijdens Lunch Lekker vertelde ik Jan Rietman alles over mijn nieuwe podcastserie.
Vanaf vandaag, donderdag 12 mei, lanceer ik een achtdelige podcastserie rondom het thema
verandering: Daphne op Donderdag. In de eerste aflevering maakt presentatrice Paulien
Huizinga haar opwachting. Zij vertelt onder meer over haar ‘wedergeboorte’ als
internationaal succesvol fotograaf. In de overige zeven afleveringen spreek ik met achtereenvolgens Mart Visser, Tjarda Jansen, Claudia Straatmans, Dorenda van Dijken, Elles Nijkamp, Oren Schrijver en May-Britt Mobach.
Het idee voor Daphne op Donderdag werd geboren aan het einde van de laatste lockdown.
“Mensen stonden open voor verandering, hadden zin in vernieuwing. Dat kon een
andere baan of een andere woonomgeving zijn, maar ook een andere kijk op zichzelf. Dit
inspireerde mij om eens te gaan praten met creatieve, veelzijdige mensen die in hun leven
allerlei veranderingen hadden doorgemaakt en hoe ze die hadden aangepakt en ervaren.”
“Het zijn interviews van een uur, dus we hebben ruim de tijd om een mooi, positief en optimistisch gesprek te voeren over iemands levensloop. Couturier Mart Visser praat bijvoorbeeld over zijn transformatie naar beeldend kunstenaar. Daarnaast sprak ik met acteur Oren Schrijver over zijn keuze een eigen Performer Agency te beginnen, met gynaecoloog Dorenda van Dijken over de grote verandering die de overgang heet en met hoofdredacteur Claudia Straatmans over het veranderende imago van de 40+ vrouw. Ook heel bijzonder vond ik het gesprek met Tjarda Jansen, die haar succesvolle modellenbureau aan de kant zette om met psychedelische paddenstoelen te gaan werken. Dergelijke veranderingen intrigeren mij enorm.”
Klik hier voor de eerste podcast met Pauline Huizinga
